Mamma Mia: Here We Go Again is een Musicalfilm vol ABBA liedjes uit 2018.
Deze film is het vervolg van Mamma Mia uit 2008.

De film begint met Sophie die heerlijk 'Thank You For The Music' aan het zingen is. Één van mijn favoriete Mamma Mia liedjes. Ze schrijft uitnodigingen voor de heropening van haar moeder Donna's hotel. Zij is helaas overleden. De reden is onbekend. Vanaf dat moment gaat de film terug naar het verleden. We zien hoe Donna de drie vaders heeft ontmoet, alles in haar eentje heeft gedaan en hoe ze met haar zwangerschap is omgegaan. Soms springen ze weer even terug naar het heden waar Sophie haar heropening in duigen lijkt te vallen door een zware storm, ze moet dealen met een zwangerschap, relatieproblemen met Sky (waar ik aan het begin heel sad van was) , en dat ze de geweldige Tanya. Rosie en haar drie vaders weer te zien krijgt. Het stoorde me totaal niet dat ze elke keer van tijd sprongen met name door de casting, waar ik zo op terug kom. Alle vragen die we nog hadden uit het eerste deel worden in deze film beantwoord.

Ik heb echt super erg genoten van deze film. Ik heb gezongen, gelachen, gehuild en me even laten leiden naar een andere wereld. Voor dit soort magie kunnen niet veel films zorgen. Toen aangekondigd werd dat er een vervolg zou komen was ik echt meteen super enthousiast maar ik twijfelde wel echt of het goed zou gaan worden. Ze hebben mijn verwachtingen zeker overtroffen. De liedjes waren geweldig! Super mooi gezongen en wat een stemmen! Ik kan de liedjes niet echt vergelijken met het eerste deel omdat ik ze allebei even goed vindt. Misschien zitten er in dit deel een paar ABBA liedjes die bijna niemand kent, maar dat maakt het ook wel weer leuk, vindt ik.
Ik heb het album sinds dat deze uitkwam op repeat staan. Heerlijk! Het verhaallijn verliep rustig zodat we kalm de reis van Donna konden meemaken alsof we er zelf bij waren.

De casting is één van de beste dingen die ik ooit in een film heb gezien.
Iedereen in deze cast is gewoon geweldig! Ze kunnen geweldig zingen en acteren maar dat wisten we bij de oudere castleden natuurlijk al door het eerste deel. Deze cast voelt gewoon als familie terwijl je er maar twee uurtjes naar zit te kijken. Het voelt zo vertrouwd. En bijvoorbeeld de jongere versies lijken gewoon heel erg op hun originele versies.
Niet per see met hoe ze er uit zien, maar vooral de trekjes die ze goed hebben weten na te doen. Chapeau!
Zonder teveel spoilers te geven wil ik er nog even aan toevoegen dat net wanneer het heel zielig eindigt, het finale nummer 'Super Trouper' begint. Wat een feest! Ik kan dit einde nog honderden keren blijven bekijken.

Dit wil ik er ook nog even aan toevoegen.. Ik lees heel veel reviews over dat Cher de show heeft gestolen en het belangrijkste personage in de film is maar daar geef ik ze zwaar ongelijk.
Cher is geweldig en ik ben fan maar voor mij heeft zij niet de show gestolen. Ik vond haar ook wel echt geweldig. Vooral de liedjes die ze zong en de korte grapjes tussendoor van Oma Ruby. Maar het is en blijft gewoon een gastrol. Een hele leuke en goede gastrol maar zoals ik al zei, gewoon een gastrol. Ik vind het zonde om zo'n goede cast weg te schuiven en alleen Cher naar voren te halen zoals de meesten doen. Voor mij stal Lily James echt de show, waar ik al fan van was sinds Cinderella.
Als ik naar haar kijk begin ik al spontaan te glimlachen. Ze is zo leuk!

Kortom, als je van Mamma Mia houdt, musicals, dromen of ABBA, moet je deze film gaan kijken! Je zal er zeker geen spijt van krijgen, dat beloof ik je! ;)